اقلام متداول و ابزار تست برای تجزیه و تحلیل و بازرسی روغن

ویسکوزیته:

ویسکوزیته معیاری از ویسکوزیته یک سیال است که نمایشی از نیروی جریان سیال در پدیده اصطکاک داخلی آن است.هر چه ویسکوزیته بیشتر باشد، نیروی اصطکاک داخلی بزرگتر، وزن مولکولی بزرگتر، ترکیب هیدروکربن های بیشتری و نیرو بیشتر می شود.ویسکوزیته برای انواع روغن‌های روان‌کار، شناسایی کیفیت و تعیین کاربرد، و همچنین عملکرد احتراق و مصرف روغن‌های سوخت مختلف، اهمیت تعیین‌کننده‌ای دارد.در همان دمای تقطیر، فرآورده های نفتی با آلکان به عنوان جزء اصلی، ویسکوزیته کم و ویسکوزیته-دمای بهتری دارند، یعنی شاخص ویسکوزیته بالاتر است، یعنی ویسکوزیته با دما کمتر تغییر می کند.روغن با آروماتیک بیشتر) ویسکوزیته بالاتری دارد، یعنی ویسکوزیته-دما ضعیف است.روغن با کلوئید و آروماتیک بیشتر دارای بالاترین ویسکوزیته و بدترین ویسکوزیته-دما است، یعنی شاخص ویسکوزیته پایین است.ویسکوزیته معمولاً به صورت ویسکوزیته سینماتیکی در mm2/s بیان می شود.نفت کوره سنگین ویسکوزیته بالایی دارد.پس از پیش گرم کردن، ویسکوزیته سینماتیکی به 18 ~ 20 mm2 / s (40 ℃) می رسد، که منجر به تزریق یکنواخت سوخت توسط انژکتور می شود.

باقیمانده کربن:

باقیمانده کربن یک باقیمانده سیاه زغالی است که از حرارت دادن روغن آزمایش در بوته دستگاه اندازه گیری باقیمانده کربن طبق شرایط مشخص شده تا زمانی که روغن آزمایش تبخیر و تجزیه شود، ایجاد می شود.روش کوره الکتریکی تصریح می کند که دمای کوره در 5 ± 520 درجه سانتیگراد نگه داشته شده و باقیمانده پس از تبخیر تجزیه می شود.به طور کلی، کربن باقیمانده دیزل تصریح می کند که روغن مورد آزمایش باید قبل از تبخیر و تجزیه تا 10 درصد باقیمانده تقطیر شود.این مقدار باقیمانده کربن 10 درصدی پسماند تقطیر نامیده می شود، این مقدار باقیمانده کربن 10 درصدی تقطیر بسیار بزرگتر از نتیجه سوختن کامل کربن باقیمانده است و نفت کوره سنگین لازم است که پسماند کربن کامل باشد.موتورهای دیزلی با سرعت کم بزرگ می توانند از روغن سوخت سنگین حاوی 10 درصد باقیمانده کربن استفاده کنند.مقدار کربن باقیمانده بر کک شدن و ذغال شدن محفظه احتراق تأثیر می گذارد.با این حال، سایش سیلندر و پیستون نه تنها به مقدار کربن باقی مانده، بلکه به سختی کربن نیز بستگی دارد.رسوب کربن با محتوای گوگرد بالا سخت و سخت است و سایش زیاد است

تقطیر:

محدوده تقطیر به محدوده دمایی از نقطه جوش اولیه تا نقطه جوش نهایی اطلاق می شود که با تقطیر روغن در شرایط مشخص به دست می آید.این عمدتا برای تعیین ترکیب بخش های سبک و سنگین محصولات نفتی و کنترل کیفیت و عملکرد محصول استفاده می شود.محدوده تقطیر یک شاخص مهم برای اطمینان از تبخیر و احتراق سریع دیزل در محفظه احتراق موتور است.محدوده تقطیر کامل روغن دیزل سبک 160 ~ 365 ℃ است.هنگامی که از روغن دیزل سنگین در موتورهای دیزلی با سرعت کم استفاده می شود، زمان اتمیزه شدن و تبخیر کافی دارد و هیچ نیاز دقیقی برای محدوده تقطیر، به طور کلی 250 ~ 450 ℃ وجود ندارد.نفت کوره مخلوط استفاده شده است