GB/T6986-2010 روشی را برای تعیین نقطه کدورت روغن مشخص می کند.پدیده کدورت در فرآورده های نفتی، یعنی نقطه کدورت بالاست، عمدتاً n-آلکان های جامد و آلکان هایی با درجه ایزومریزاسیون پایین، همچنین برخی از آلکان های حلقوی با یک حلقه و زنجیره های جانبی بلند و هیدروکربن های آروماتیک با یک حلقه منفرد و طولانی. زنجیره های جانبی، زمانی که محتوای این هیدروکربن ها زیاد باشد، نقطه کدورت زیاد است و اگر تعداد کمی از این هیدروکربن ها وجود داشته باشد، نقطه کدورت پایین است.

روش تعیین نقطه کدورت

نقطه ابری بالا به این معنی است که روغن در دمای پایین خوب نیست و روغن به دو دلیل در دمای پایین مایع خود را از دست می دهد: (1) برای روغن حاوی موم کم یا بدون موم، هنگامی که دما کاهش می یابد ویسکوزیته افزایش می یابد، هنگامی که ویسکوزیته افزایش می یابد. تا حد معینی، روغن به مواد شیشه‌ای چسبناک آمورف تبدیل می‌شود، به طوری که روغن نقدینگی خود را از دست می‌دهد». مقداری از کریستال‌های ریز ظاهر می‌شوند و وقتی دما همچنان کاهش می‌یابد، کریستال‌های ریز به تدریج رشد می‌کنند و به تدریج به هم می‌پیوندند و ساختار مشبکی را تشکیل می‌دهند و یک اسکلت کریستالی مومی را تشکیل می‌دهند.این اسکلت کریستالی روغن را در حالت مایع می پوشاند و باعث می شود که روغن کامل سیالیت خود را از دست بدهد.سیالیت خوب در دمای پایین اساسی ترین نیاز نفت و فرآورده های نفتی است.نقطه ابری دمایی است که در آن یک فرآورده نفتی مایع شفاف و تمیز به دلیل تبلور موم در شرایط آزمایش مشخص، مه آلود یا کدر می شود.»